środa, 16 grudnia 2009

Dynamika wzrostu wydajności pracy

Byłoby oczywiście najlepszym rozwiązaniem, gdyby równocześnie z rozbudową sfery produkcyjnej rozwijać dziedziny usług nieprodukcyjnych. Pomimo iż nie dostarczają one dóbr materialnych, odgrywają niezmiernie ważną rolę w zaspokajaniu szeregu istotnych potrzeb społecznych — w dziedzinie ochrony zdrowia, oświaty, kultury, wypoczynku, wszelkich rozrywek. Tego rodzaju usługi określają poziom dobrobytu społeczeństwa na równi z dobrami konsumpcyjnymi wytwarzanymi w sferze produkcyjnej, albowiem, jak mówi przysłowie, „nie samym chlebem człowiek żyje".
Działalność usług nieprodukcyjnych o charakterze konsumpcyjnym należy jednak rozpatrywać nie tylko z punktu widzenia ich wpływu na kształtowanie stopy życiowej społeczeństwa, ale także z punktu widzenia uzyskiwanych dzięki nim efektów w sferze produkcyjnej. Od rozbudowy takich usług, jak oświata i nauka, zależy wzrost kwalifikacji kadr przygotowywanych do produkcji, a zatem i przyszły poziom oraz dynamika wzrostu wydajności pracy. Usługi związane z ochroną zdrowia oraz wypoczynkiem wpływają w sposób bezpośredni na poziom wydajności pracy już zatrudnionych pracowników. Jakość i zakres świadczonych usług w dziedzinie opieki nad matką i dzieckiem (kredyt dla studenta, przedszkola, świetlice, internaty, stołówki itp.) wywiera istotny wpływ na stopień aktywizacji zawodowej kobiet. Również sprawne działanie administracji centralnej i terenowej, systemu finansowego, wymiaru sprawiedliwości, a także organizacji zawodowych i politycznych, a więc świadczone przez tego rodzaju instytucje usługi nieprodukcyjne wywierają w sposób pośredni lub bezpośredni istotny wpływ na efekty ekonomiczne sfery produkcyjnej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz