Budżet państwowy, który nagromadził w drodze wtórnego podziału dochody z różnych sfer i dziedzin produkcji, również wydatkuje te dochody na finansowanie osobowych i rzeczowych wydatków sfery nieprodukcyjnej, które w ostatecznym rezultacie przeznaczone zostają na nabycie dóbr konsumpcyjnych wchodzących w skład dochodu narodowego (podz. ostateczny). Poważna część dochodów budżetu zostaje także wydatkowana na zakup dóbr produkcyjnych (preferencyjny kredyt studencki).
Powyższa charakterystyka różnych faz podziału wykazuje, że jego mechanizm jest bardzo skomplikowany. Różne strumienie dochodów realizowane w formie płac, podatków, opłat, kredytów, zakupów, dotacji państwowych itp. krzyżują się wzajemnie, przechodzą przez szereg ogniw pośrednich, zanim przybiorą formę tzw. dochodów ostatecznych, przeznaczonych na nabycie dóbr konsumpcyjnych i produkcyjnych wchodzących w skład rocznego dochodu narodowego. Te różne strumienie przepływają wyraźnie w jednym kierunku: z miejsc wytwarzania dochodu narodowego do miejsc jego ostatecznego wykorzystania. W rezultacie pierwotnego i wtórnego podziału dochodu narodowego następuje więc ostateczne wykorzystanie rozdzielonych dochodów między pracowników, przedsiębiorstwa i instytucje na cele akumulacji i spożycia. Wykorzystanie dochodu narodowego na różne cele.
Podane w schemacie procenty wyrażają jedynie orientacyjne .proporcje ostatecznego wykorzystania dochodu narodowego na wymienione cele.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz